
Funkcje PRAWY, LEWY, DŁ, ZNAJDŹ – wyodrębnienie tekstu
- Wysłane przez Darek
- Kategorie Funkcje tekstowe
- Data 5 sierpnia 2019
- Komentarze 0 komentarz
- Tagi: DŁ, LEWY, podstawy, PRAWY, ZNAJDŹ
Funkcja PRAWY służy do wyświetlania określonej ilości znaków z prawej strony łańcucha znaków, np.:
PRAWY("Lubię Excela";6)
wyświetli: Excela
Funkcja LEWY służy do wyświetlania określonej ilości znaków z lewej strony łańcucha znaków, np.:
LEWY("Lubię Excela";5)
wyświetli: Lubię
Funkcja DŁ służy do zliczania ilości znaków w tekście (w tym spacji, które także są znakami), np.:
DŁ("Lubię Excela),
wynik: 13
Funkcja ZNAJDŹ służy do wskazania, na którym miejscu jest poszukiwany znak/ciąg znaków, np.:
ZNAJDŹ(" ";"Lubię Excela")
da wynik: 6
Funkcja PRAWY, LEWY, DŁ, ZNAJDŹ – podstawy
Czasem zachodzi potrzeba skorzystać z funkcji rozdzielającej tekst, aby np. rozdzielić imię i nazwisko. Sposobów w Excelu jest na to kilka, a ja na początek proponuje zapoznać się z czterema funkcjami:
-
- PRAWY(tekst;liczba_znaków)
-
- LEWY(tekst;liczba_znaków)
-
- DŁ(tekst)
-
- ZNAJDŹ(szukany_tekst;w_tekście;liczba_początkowa) – liczba_początkowa nie jest wymaganym argumentem
Pierwsze dwie funkcje są bliźniaczo podobne, jedna zwraca tekst z prawej strony, druga z lewej – tekst zwracany ma długość, która podajemy w drugim argumencie.
Funkcja DŁ zwraca długość wskazanego tekstu.
Z kolei funkcja ZNAJDŹ wskaże nam, od którego znaku znajduje się poszukiwany tekst / znak.
Praca z przykładowym plikiem
UWAGA! Niektóre pliki mogą wyświetlać błędy, jeśli wpisana formuła w komórkę jest inna niż zaplanowałem dla danego przykładu. Co nie oznacza, że koniecznie jest to błędem, gdyż często pewne rzeczy w Excelu można zrobić na kilka / kilkanaście sposobów.
Link do strony z plikiem do przykładu znajduje się poniżej. Żeby pobrać plik należy po kliknięciu w link założyć konto w serwisie, a jeśli już masz konto to się zalogować.
#11 plik do: Funkcje PRAWY, LEWY, DŁ, ZNAJDŹ – wyodrębnienie tekstu?
- Dzielimy imię i nazwisko na dwie komórki
Posiadamy arkusz z Nazwiskiem i Imieniem, a naszym zadaniem jest rozdzielić ciąg Nazwisko i Imię na osobne dwie komórki.

Żeby lepiej zrozumieć działanie funkcji, rozbijemy główną funkcje wyciągającą Nazwisko i Imię na pojedyncze funkcje, DŁ i ZNJADŹ, oraz z różnicy wcześniejszych wyliczymy ile liter posiada Imię. Tworzymy więc kolumny pomocnicze, nazwijmy je może je dł, znajdź, dł imię.
Funkcja DŁ
-
- W komórce E8 wpisujemy =DŁ(B8), dzięki tej operacji dostaniemy długość całego wyrażenia tekstowego w komórce B8,
Funkcja ZNAJDŹ
-
- W komórkę F8 wpisujemy =ZJADŹ(„ „;B8) – ciąg szukany to spacja, która znajduje się między Nazwiskiem i Imieniem. Funkcja zwróci informację, którym znakiem jest spacja,
Obliczamy długość Imienia
-
- W komórkę G8 wpisujemy formułę, która obliczy nam ile liter posiada Imię poprzez odjęcie od długości całego wyrażenia tekstowego w komórce, komórki z pozycją spacji. Wpisujemy więc: =E8-F8,
-
- zaznaczamy obszar E8:G8, przesuwamy kursor nad prawy dolny róg komórki G8 i kiedy kursor zmieni kształt na czarny krzyżyk klikamy dwa razy lewym przyciskiem myszy,
-
- dzięki temu komórki z formułami zostaną skopiowane w dół.

Funkcja PRAWY – wyodrębniamy Imię
-
- W komórkę C8 wpisujemy: =PRAWY(B8;G8). W funkcji PRAWY wskazujemy tekst w komórce C8, z którego chcemy wyciągnąć znaki z prawej strony. W drugim parametrze wskazujemy ile ma być tych znaków – czyli wskazujemy komórkę G8, w której obliczyliśmy ile znaków ma imię.
Funkcja LEWY – wyodrębniamy Nazwisko
-
- Przechodzimy do komórki D8 i wpisujemy =LEWY(B8;F8), podobnie jak w funkcji PRAWY wskazujemy komórkę C8, z której chcemy wyciągnąć tekst – w tym przypadku. W drugim argumencie wskazujemy ile ma posiadać znaków (liter), wskazujemy więc na komórkę F8, gdzie wcześniej wykorzystaliśmy funkcję ZNAJDŹ, dzięki czemu mamy teraz w niej informację, na którym miejscu znajduje się spacja,
-
- efektem końcowym są wypisane Imię i Nazwisko w osobnych komórkach.

Zamiana wielu formuł w jedną
Excel szybciej dokonuje obliczeń, jeśli w komórce jest jedna większa zagnieżdżona formuła, aniżeli, jeśli musi szukać formuł po różnych komórkach. Oczywiście na małych arkuszach danych to jest niezauważalne, natomiast na dużych zbiorach do tego na słabym sprzęcie już tak.
Dlatego warto nauczyć się jak łączyć takie formuły w jedną. Należy tutaj wspomnieć o jednej wadzie takiego rozwiązania. Mianowicie kiedy wracamy za jakiś czas do takiego arkusza trudniej się w nim odnaleźć. Oczywiście można sobie trochę pomóc z tym problemem, np. poprzez zostawienie sobie wersji z rozbitymi formułami w różnych komórkach i zachować jako arkusz roboczy. Natomiast w arkuszu, w którym mamy pracować na co dzień zamieńmy pojedyncze formuły na jedną zagnieżdżoną.
Zacznijmy od komórki G8. Kliknijmy na nią, następnie na klawiaturze naciśnijmy klawisz F2 – w tym momencie Excel wskazuje w różnych kolorach, gdzie są odwołania do tej komórki, to co musimy zrobić to skopiować formuły z tych obszarów i podstawić w miejsca, gdzie w tej chwili wskazywane są komórki..
-
- Przechodzimy do komórki E8 i naciskamy klawisz F2, następnie zaznaczamy i kopiujemy wyrażenie DŁ(B8), np. poprzez naciśnięcie kombinacji klawiszy Ctrl+C,
- wracamy do komórki G8, naciskamy klawisz F2, dwa razy klikamy na E
- skrótem klawiaturowym Ctrl+V wklejamy formułę DŁ(B8)
- tak samo robimy z komórką F8, efektem końcowym w komórce G8 powinna być następująca formuła DŁ(B8)-ZNAJDŹ(” „;B8)
- następnie klikamy na komórkę G8, naciskamy F2, zaznaczamy całą formułę i kopiujemy,
- przechodzimy do komórki C8 naciskamy klawisz F2 i zaznaczamy miejsce wskazywania komórki G8,
- wklejamy formułę – cała formuła po skopiowaniu powinna wyglądać tak:
=PRAWY(B8;DŁ(B8)-ZNAJDŹ(” „;B8)), - klikamy na komórkę F8, naciskamy F2, zaznaczamy całą formułę i kopiujemy,
- następnie klikamy na komórkę D8, zaznaczamy adres F8 i wklejamy wcześniej skopiowana wartość,
- a cała formuła powinna wyglądać tak:
=LEWY(B8;ZNAJDŹ(” „;B8)), - teraz wystarczy skopiować zakres C8:D8 w dół,
- poprzez zaznaczenie, następnie przesuwając kursor w prawy dolny róg komórki D8, a po zmianie kształtu kursora klikamy dwa razy,
- i na koniec możemy usunąć komórki z pomocniczymi formułami, a więc cały zakres E8:G32.

W ten sposób zakończyliśmy zadanie, proponuje potrenować na rożnych danych, by lepiej się zorientować jak działają przedstawione dzisiaj funkcje.
Oczywiście zapraszam do zapisywania się do mojego Newslettera.
Lubię Excela, polub go też. Ja chętnie Ci w tym pomgę.
Może Ci się spodobać

Funkcja PRAWY
